رابطه بین عملکرد پژوهشی و آموزشی اعضای هیات‌‌علمی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان کشاورزی دانشگاه زنجان

آموزش و پژوهش دو کارکرد مهم اعضای هیات علمی در دانشگاه به شمار می‌آیند و چگونگی ارتباط این کارکردها با هم‌دیگر و با پیشرفت تحصیلی دانشجویان مورد توجه محققان حوزه آموزش عالی می‌باشد. لذا این تحقیق توصیفی با هدف بررسی و سنجش ارتباط بین عملکرد آموزشی (کمیت و کیفیت تدریس) اعضای هیات علمی با عملکرد پژوهشی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان در سال‌های تحصیلی 1386 تا 1391 صورت گرفت. جامعه آماری تحقیق همه‌ی 60 نفر اعضای هیات علمی تمام‌وقت دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان بود که به صورت سرشماری بررسی شدند. برای این‌کار از آمار و اطلاعات موجود در حوزه معاونت آموزشی و پژوهشی دانشگاه استفاده شد. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که بین سه متغیر عملکرد پژوهشی و کیفیت تدریس اعضای هیات علمی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان ارتباط معنی‌داری وجود نداشته ولی عملکرد پژوهشی با شمار درس‌های ارایه شده در کارشناسی ارشد و دکتری (کمیت تدریس) ارتباط مثبت و معنی‌داری دارد. آزمون من‌وایت‌نی نشان داد که کیفیت تدریس و عملکرد پژوهشی اعضای هیات علمی دانش‌آموخته داخل با خارج کشور تفاوت معنی‌داری ندارد. کیفیت تدریس اعضای هیات علمی با وضعیت استخدامی مختلف تفاوت معنی‌داری با همدیگر داشت ولی این تفاوت در عملکرد پژوهشی آن‌ها دیده نشد. کیفیت تدریس اعضای هیات علمی با مرتبه‌های علمی مختلف نیز با همدیگر تفاوت معنی‌داری نداشتند. تحلیل رگرسیونی نیز بیانگر این بود که شمار مقاله‌ها در مجله‌های داخل کشور و شمار دانشجویان در کلاس دو عامل موثر بر کیفیت تدریس هستند.